قطعات

_

پرخوران (توربوشارژر)

در موتورهای پرخوران دار، هوای مورد نیاز برای احتراق، توسط یک تنجار (کمپرسور)، فشرده می شود. این فشردگی سبب می شود بتوانیم جرم هوای بیشتری نسبت به یک موتور تنفس طبیعی وارد موتور کنیم. در نتیجه سوخت بیشتری می توان در موتور پاشید. در نهایت توان و گشتاور بیشتری برای یک حجم موتور ثابت حاصل می شود. بنابراین از پرخوران می توان برای افزایش توان برای یک موتور با حجم ثابت (مانند موتور EF7-TC)، یا کاهش حجم موتور با حفظ توان استفاده کرد. انرژی لازم برای چرخش تنجار از طریق یک گردا (توربین) که در مسیر دود قرار دارد تأمین می شود.

image
image
_

تطبیق موتور و پرخوران

انتخاب صحیح اجزاء پرخوران برای توسعه یک موتور پرخوران؛ نیازمند ایجاد تعادلی پیچیده میان شاخص های مختلف طراحی است. بنابر نیاز ما، طراحی پرخوران ممکن است در یک نقطۀ عملکردی و یا در یک طیف وسیع عملکردی موتور انجام شود. در رقابت میان بازارهای جهانی خودرو، آنچه مسلم است کارایی بیشتر موتور در عین مصرف بهینه سوخت است که این امر باید توسط پرخورانی محقق شود. در عین حال پرخورانی، می تواند به ما کمک کند تا از موتور کوچک تری برای رسیدن به توان مورد نیاز استفاده کنیم.

برای طراحی یک پرخوران هماهنگ با موتور، ضروری است که طراح تصور دقیقی از تمام از اجزاء داشته باشد. همچنین توانایی برآورد عملکرد سامانه، هنگامی که تمام اجزا باهم کار می‌کنند را داشته باشد. در واقع دو وظیفه را می‌توان برای یک طراح تعریف کرد. اولین وظیفه انتخاب تنجار و گردای مناسب و هماهنگ با موتوری است که حجم و شرایط عملکردی آن مشخص است. وظیفۀ دوم در پی وظیفۀ اول ایجاد می‌‎شود و بدین صورت است که طراح باید توانایی تحلیل کارایی دیگر سامانه های متاثر از عملکرد این سامانه را داشته باشد. این توانایی طراح را قادر می‌سازد تا کارایی موتور را در شرایط مختلف عملکردی پیش بینی کرده و همچنین تأثیر تغییر در سامانه ها، مانند تغییر تنجار و گردا، تغییر در زمان‌بندی، تغییر در حجم راه‌گاه و …  را نیز بتواند تحلیل کند. شرکت ایپکو با تسلط بر رویه های طراحی و تطابق پرخوران، هم اکنون مرجع معتبری در ایران در زمینۀ توسعه موتورهای پرخوران است.